Inżynier, robotyk i programista Pietrow swoją karierę rozpoczął w zrobotyzowanym teatrze Zakładu 3826 przechodzącym w owym czasie największą przemianę. Dał się poznać jako utalentowany i innowacyjny specjalista z własną wizją twórczą w obiecującej, rozwijającej się dziedzinie nauki. Towarzysz Pietrow doskonale rozumie sztukę, dzięki czemu zaprzyjaźnił się z dyrektorem zrobotyzowanego teatru i zastępcą dyrektora Zakładu 3826 Michaelem Stockhausenem, znanym estetą i mecenasem sztuki.

Znajomość z towarzyszem Stockhausenem pozwoliła Pietrowowi zaprezentować swoje umiejętności i owoce ciężkiej pracy samemu towarzyszowi Sieczenowowi. Kierownik zakładu docenił sumienność i pragmatyzm młodego programisty, dzięki czemu Pietrow stał się liderem zespołu naukowego pracującego nad rozwojem sieci neuronowej Kollektiv 2.0.

Uznano go winnym zdrady idei Zakładu i posiadania zbyt dużych ambicji zagrażających bezpieczeństwu społecznemu, przez co otrzymał wyrok prac społecznych w kompleksie Wawiłow.