Wytrzymała ładowarka ziemna NA-T256 jest w stanie unieść do 2,5 tony ładunku, a wykorzystuje się ją do kompleksowych prac remontowych. Natasza działa na placach budowy na terenie całego ZSRR. Bez niej budowa dnieprzańskiej, kujbyszewskiej czy stalingradzkiej elektrowni wodnej nie byłaby możliwa, nie mówiąc o wcześniejszym zakończeniu prac nad kosmodromem Bajkonur.
Część modeli Natasza wyposażono w regulowane silniki rakietowe stworzone pod kierownictwem towarzysza Korołowa, dzięki którym ten ciężki robot potrafi wspiąć się na odpowiednią wysokość, o ile zostaną zachowane wszelkie środki ostrożności. Osoby przebywające w pobliżu Nataszy podczas startu muszą być wyposażone w sprzęt ochronny.

Projekt ładowarki jest oparty o pierwsze systemy robotycznych czołgów z elementami pozwalającymi na chód. Korpus wytrzymuje ogromne ciśnienie, co pozwala Nataszy podnosić ciężkie i duże ładunki, oraz przesyła do obudowy impulsy w przypadku ładunku skupionego (na przykład kiedy odpadnie płyta lub w przypadku turbulencji przy starcie).